نشست نقد و بررسی ترجمۀ فارسی دایرةالمعارف قرآن

 

 

نشست نقد و بررسی ترجمۀ فارسی دایرةالمعارف قرآن

 

انتشار يافته در کتاب ماه دين، شماره ي 192، مهرماه 1392

 

به منظور نقد و بررسی ترجمۀ دایرةالمعارف قرآن‌ که جلد اول آن به همت انتشارات حکمت و زیر نظر جمعی از ویراستاران فاضل به‌تازگی منتشر شده، نشستی علمی در سرای اهل‌قلم برگزار شد و از دکتر مجید معارف، دکتر محمدکاظم شاکر و مرتضی کریمی‌نیا، که همگی از اساتید رشتۀ علوم قرآن و حدیث هستند، دعوت شد با بررسی اصل انگلیسی و ترجمۀ فارسی این کتاب، نکات و ملاحظات انتقادی خود را عرضه کنند. همچنین از دکتر امیر مازیار به نمایندگی از ویراستاران ترجمۀ فارسی و انتشارات حکمت خواستیم در جلسه حضور یابند و علاوه بر ارائۀ توضیحات کلی دربارۀ فرایند کار، به سؤالات و اشکالاتی که اساتید طرح می‌کنند، پاسخ دهند.

 

آقایی: نخست از آقای دکتر مازیار خواهش می‌کنم توضیح دهند که چرا انتشارات حکمت و همکارن ویراستارشان دایرةالمعارف قرآن را برای ترجمۀ انتخاب کردند؟ برای انجام این کار چه برنامه‌ریزی‌ها و تدارکاتی صورت دادند؟ و همچنین در فرایند ترجمه با چه مسائل و دشواری‌هایی روبرو شدند؟

 

 

ادامه نوشته

انتشار كتاب‌شناسی مطالعات قرآنی در زبان‌های اروپايی

http://iqna.ir/fa/news_detail.php?ProdID=1214814

به گزارش خبرگزاری بين‌المللی قرآن(ايكنا)، «كتاب‌شناسی مطالعات قرآنی در زبان‌های اروپايی» كتابی است كه به كوشش مرتضی كريمی‌نيا و با پيشگفتاری از «اندرو ريپين» توسط مؤسسه‌ فرهنگی ترجمان وحی در 800 صفحه به چاپ رسيده است.

از ميان حوزه‌های مختلف در اسلام‌پژوهی، امروزه مطالعات قرآنی و تفسير يكی از مهم‌تر‌ين و پررونق‌ترين شاخه‌های علمی در سراسر جهان شده است. هم در ميان عالمان كشورهای اسلامی و هم در ميان محققان مسلمان و غيرمسلمان در ساير كشورها، سالانه حجم انبوهی از كتب و مقالات مرتبط با اين حوزه انتشار می‌يابد كه اطلاع از آن‌ها برای ديگر محققان و دانشمندان سودمند و حتی لازم است. از زبان‌های اسلامی چون عربی، تركی، فارسی، اردو و مالايی و اندونزيايی كه بگذريم، بخش مهمی از منابع قديم و جديد در زبان‌های اروپايی انتشار يافته‌اند.

پس از 15 سال پژوهش مستمر در حوزه مطالعات قرآنی و تفسير در زبان‌های اروپايی، «كتاب‌شناسی مطالعات قرآنی در زبان‌های اروپايی» به همت مرتضی كريمی‌نيا و از سوی مؤسسه فرهنگی ترجمان وحی در قم منتشر شد. مؤلف در اين كتاب كوشيده است تا فهرست جامع، دقيق و همه‌جانبه‌ای از مطالعات قرآنی و تفسيری طی پنج قرن گذشته و در فاصله‌ سال‌های 1500 تا 2012 ميلادی در 7 زبان اروپايی (انگليسی، فرانسوی، آلمانی، اسپانيولی، ايتاليايی، هلندی و لاتينی) را ارائه دهد.

اين اثر كه نخستين و تنها كتاب‌شناسی جامع در اين زمينه در سراسر جهان است، در قدم اول، راهنمايی است برای تمامی علاقه‌مندان و محققان مطالعات قرآنی و در درجه بعد، ابزاری پژوهشی برای عموم پژوهشگران دانشگاهی علاقه‌مند به مطالعات اسلامی در داخل و خارج كشور است.

اين اثر به ويژه برای محققان علوم قرآنی در دانشگاه‌ها و حوزه‌های علميه كه نيازمند پژوهش جدی و اطلاع‌يابی از مهم‌ترين مطالعات قرآنی به روز در جهانند ابزاری ضروری در پژوهش به شمار می‌آيد تا همگان بتوانند ضمن بهره‌گيری از آخرين پرسش‌ها، روش‌ها، نظريه‌ها و دستاوردهای مطالعات قرآنی در فضای آكادميك و دانشگاهی جهان، به نقد و ارزيابی صحيح‌تر اين انديشه‌ها بپردازند.

متن كتاب به زبان لاتين است و تمامی عناوين كتب و مقالات همراه با ترجمه فارسی و به ترتيب الفبايی مؤلفان مرتب شده‌اند. برای كارآمدی بيشتر، نمايه‌ای تفصيلی (از اعلام، اماكن، سوره‌ها، اصطلاحات، كتب و ...) در يكصد صفحه برای كتاب تنظيم شده است كه با رجوع به آن می‌توان دريافت كدام كتاب يا مقاله طی 5 قرن اخير در زمينه‌های مختلف قرآنی و تفسيری انتشار يافته است.

به ‌استثنای ترجمه‌های قرآن در زبان‌های اروپايی، در اين اثر، كتاب‌ها و مقالات مرتبط با يكی از موضوعات زير فهرست می‌شوند: كليات و كتاب‌شناسی، علوم قرآنی (با تمامی شاخه‌ها از قبيل، وحی‌شناسی، تاريخ نزول، اسباب النزول، مكی و مدنی، نسخ، اعجاز و ...)، تاريخ قرآن، تفسيرپژوهی، مفسران و تاريخ تفسير، مخطوطات كهن قرآنی، ترجمه‌پژوهی و مترجمان قرآن، واژگان قرآن، آيه‌پژوهی، سوره‌پژوهی، اَعلام و مفاهيم قرآن، قرآن‌‌پژوهان جهان، قرآن و چالش‌های عصر جديد، پژوهش‌های موضوعی در قرآن، نقد و بررسی آثار قرآنی خاورشناسان.

محتوای اين كتاب‌شناسی طی 15 سال (از 1376 تا 1391) با پژوهش مستمر در منابع كتابخانه‌ای در مهم‌ترين كتابخانه‌های سراسر جهان از جمله كتابخانه‌های ملی فرانسه(پاريس)، دانشگاه لايدن(هلند)، استراليا(ملبورن)، ايتاليا(رم)، اسپانيا(مادريد) و بريتانيا(لندن)، دولتی آلمان(برلين)، دولتی آلمان(مونيخ)، مدرسه مطالعات شرقی و آفريقايی(دانشگاه لندن)، كنگره(واشينگتن)، دانشگاه مك‌گيل (مونترآل، كانادا)، دانشگاه برلين، دانشگاه مونيخ، دانشگاه گوته(فرانكفورت)، كتابخانه‌های ملی اندونزی، مالزی، هندوستان، پاكستان، تركيه و برخی كتابخانه‌های داخل ايران گردآوری و تنظيم شده است.

يادآور می‌شود، كه اين اثر علاوه بر آن كه نياز بسياری از محققان و علاقه‌مندان داخلی را برآورده می‌كند، در بازار نشر بين‌المللی، به ويژه در دانشكده‌های مطالعات خاورميانه، شرق‌شناسی و اسلام‌شناسی در جهان عرب و دنيای غرب قابل ارائه است. «انجمن بين‌المللی مطالعات قرآنی» در آمريكا در فاصله كوتاهی پس از انتشار كتاب، خبر حضور آن را در ميان آثار انتشاريافته روز مهم تلقی كرده و به نقل پيشگفتار انگليسی اندرو ريپين بر اين كتاب پرداخته است.

پاره‌ای از مشخصات درونی كتاب به شرح زير است: كتاب حاوی 8 هزار و 812 مدخل قرآنی و تفسيری همراه با ترجمه عناوين و نمايه تفصيلی به زبان فارسی در 800 صفحه با فونت ريز و دو ستونه انتشار يافته است.

مقالات منتشر شده در اينترنت و دائرة‌المعارف‌های عمومی و تخصصی در اين اثر مورد نظر نيستند، مگر آنكه پيشتر در يكی از نشريات علمی به چاپ رسيده باشند. هيچ‌يك از مقالات به طور خاص به معرفی كتاب (review book) مربوط نمی‌شوند. كتاب به ترتيب الفبايی نام پديدآورنده در ضبط لاتينی (از A تا Z) تنظيم يافته است. تمامی نام‌های غير ‌اشهَر به ضبط لاتين و اَشهَر مؤلف ارجاع می‌شوند.

سال تولد و وفات پديدآورنده هر اثر، در حد امكان و با جستجو در منابع مختلف، افزوده شده است. اطلاعات تفصيلی هر اثر شامل نام كامل و مشهور مؤلف، نام مترجم يا ويراستاران احتمالی، نام كامل اثر، مشخصات ناشر، محل و سال نشر، تعداد صفحات، همراه با مشخصات كامل كتاب يا نشريه‌ای كه مقاله در آن به چاپ رسيده است.

عنوان هر مقاله يا كتاب برای سهولت خوانندهی ايرانی، به زبان فارسی ترجمه شده و مشخصات كتاب‌شناختی كتاب‌هايی كه چاپ‌های متعدد و با تجديدنظر و اضافات داشته‌اند، و همچنين مشخصات كامل مقالاتی كه گاه در زمان‌های مختلف در دو يا سه نشريه يا كتاب انتشار يافته‌اند، ذيل مدخل واحد ذكر می‌شوند.

مشخصات كتاب‌شناختی كتاب‌ها و مقالاتی كه به يكی از زبان‌های اسلامی(عربی، فارسی، اردو، تركی، مالايی و اندونزيايی) ترجمه يا تلخيص شده‌اند، ذيل هر مأخذ در پانويس ذكر شده است. مشخصات كتاب‌شناختی كتاب‌ها و مقالاتی كه از يكی از زبان‌های اسلامی(مانند عربی، فارسی و اردو) به اين زبان‌های اروپايی ترجمه شده‌اند، ذيل هر مأخذ در پانويس ذكر شده است.

مهم‌ترين بخش كتاب نمايه‌های تفصيلی كتاب به زبان فارسی است. اين نمايه‌ها عبارتند از: نمايه اَعلام، اماكن، آيات، سوره‌ها، مفاهيم و موضوعات، اصطلاحات تفسير و علوم قرآنی، كتاب‌ها و مؤلفان. با مراجعه به اين بخش كتاب، به‌سهولت می‌توان دريافت كه درباره هر موضوع و يا مسئله قرآنی، كدام مقالات يا كتاب‌ها (به چه زبان و در كجا) انتشار يافته‌اند.

 

پيش و پس از تئودور نُلدکه: تاريخ قرآن نويسي در جهان اسلام (بخش دوم)

پيش و پس از تئودور نُلدکه: تاريخ قرآن نويسي در جهان اسلام

بخش دوم

مرتضي کريمي‌نيا

انتشار يافته در صحيفه مبين، ش 48، پاييز و زمستان 1389، ص 7ـ42. نسخه‌ي انگليسی مقاله در مجله‌ي Journal of Qur'anic Studies سال پانزدهم، ش 1 (2013) انتشار يافته است.

 

 

دوم: پس از نُلدکه

توجه به تاريخ قرآن و پژوهش در اين باره نخستين بار در غرب انجام گرفت و با تاريخ قرآن نُلدکه‌ـ شوالي شکل نهايي به خود گرفت. پيش از نُلدکه در ميان غربيان افرادي چون گوستاو وايل[1] (1808-1889)، ميور[2] (1819-1905) و آلويز اشپرنگر[3] (1813ـ1893) به موضوع تاريخ قرآن، و تاريخ‌گذاري سوره‌ها پرداخته بودند؛ اما اين نُلدکه بود که براي اولين بار نام کتابش را تاريخ قرآن نهاد. پس از وي، افراد زيادي در غرب به همين موضوع پرداخته‌اند، اما ــ تا آنجا که امروزه مي‌دانيم ــ ديگر هيچ‌کس در غرب چنين نامي براي کتاب خود انتخاب نکرده است،[4] چنانکه گويي اين عنوان در ادبيات و مکتوبات غربي گم شده است. شاهدي بر اين امر آن است که در ميان مدخل‌هاي دائرة المعارف قرآن (ويراسته‌ي ج. د. مک‌اوليف، لايدن، 2001ـ2006)، مدخلي با عنوان تاريخ قرآن وجود ندارد؛ درعوض، اين عنوان کلي در مدخل‌هاي کوچک‌تري چون جمع قرآن (ج1، ص 351ـ361)، تاريخ‌گذاري قرآن (ج 1، ص 316ـ335)، قرائات (ج 4، ص 353ـ363)، ترجمه‌ي قرآن (ج 5، ص 340ـ358)، رسم‌الخط (ج 3، ص 304ـ308) و مانند آن ارائه شده است. به عکسِ غرب، در جهان اسلام (ترکيه، ايران، مالزي، شبه قاره، و جهان عرب)، کتاب‌هاي بسياري با عنوان تاريخ قرآن در دهه‌هاي گذشته نوشته شده و دائرة المعارف‌هاي تخصصي اين عنوان را مدخل قرار داده‌اند. في‌المثل در دائرة المعارف قرآن کريم (ج 7، قم، بوستان کتاب، 1382 ش) و دائرة المعارف تشيع (ج 4، تهران، نشر شهيد سعيد محبي، 1377 ش) مدخل‌هايي با عنوان <تاريخ قرآن> آمده است. غربيان اما در اين مدت، موضوع تاريخ قرآن را پس از نُلدکه در بخش‌هاي کوچک‌تر و جزيي‌تر دنبال کرده و کتاب‌هاي جزيي‌تر نوشته‌اند. عناويني چون موادي براي تاريخ قرآن (آرتور جفري، 1937)، مقدمه بر قرآن (ريچارد بِل، 1953)، و مقدمه بر قرآن (رژي بلاشر، 1977)، جمع قرآن (جان برتُن، 1979)، ساخت سوره‌هاي مکي قرآن (آنگليکا نويورت، 1980)، و حتي قرآن در محيط تاريخي‌اش (رينولد، 2007)، از اين قبيل‌اند. چنين مي‌نمايد که در يکي دو دهه‌ي اخير، رواج فراوان پرسش‌هاي مربوط به خاستگاه‌هاي قرآن، زبان قرآن، محيط تکوين اسلام، مسئله‌ي منابع (the issue of the sources) و امثال آن‌ها پيوندي اکيد با پرسش‌هاي قديمي تاريخ قرآن داشته باشد. از اين رو، مي‌توان حتي کتاب‌هاي مطالعات قرآني (جان ونزبرو، 1978) هاجريسم (مايکل کوک و پاتريشيا کرونه، 1979)، قرائت آرامي‌ـ سرياني قرآن (کريستف لوکسنبرگ، 2000) و جزآن را تلاش‌هايي در همين راستا به‌شمار آورد (براي تفصيل نک. کريمي‌نيا، <مسئله‌ي تأثير زبان‌هاي آرامي و سرياني در زبان قرآن>، ص 55ـ56).

ادامه نوشته

پيش و پس از تئودور نُلدکه: تاريخ قرآن نويسي در جهان اسلام (بخش نخست)

پيش و پس از تئودور نُلدکه: تاريخ قرآن نويسي در جهان اسلام[1]

بخش نخست

مرتضي کريمي‌نيا

انتشار يافته در صحيفه مبين، ش 48، پاييز و زمستان 1389، ص 7ـ42. نسخه‌ي انگليسی مقاله در مجله‌ي Journal of Qur'anic Studies سال پانزدهم، ش 1 (2013) انتشار يافته است.

 

 

قريب هفتاد و پنج سال پس از زماني که نخستين چاپ تاريخ قرآنِ نُلدکه در 1860 انتشار يافت، دانشمندي ايراني به نام ابوعبدالله الزنجاني (1892ـ1941) در بخش‌هاي پاياني کتابش به اثر بازنگري شده‌ي تاريخ قرآن به دست شوالي، برگشترسر و پرتسل اشاره کرد. زنجاني در كتاب خود (تاريخ القرآن، ص 183ـ186) تئودور نُلدكه را دانشمندي بزرگ خوانده، تاريخ قرآن او را كتابي با ارزش دانسته، و چکيده‌اي از مباحث وي در درباب ترتيب نزول سور قرآن را در کتاب خود آورده است.[2] اين اثر را شايد بتوان نخستين کتاب مستقل با عنوان و موضوع تاريخ قرآن در ميان مسلمانان دانست. اما چرا پيش از اين، تاريخ قرآن در ميان مسلمانان توجهي را جلب نکرده است. مقاله‌ي حاضر مي‌کوشد علاوه بر تبيين اين امر، مرور کوتاهي داشته باشد بر نگارش تاريخ قرآن در ميان مسلمانان پيش و پس از تئودور نُلدکه.

 
ادامه نوشته

پيشگفتار اندرو ريپين بر  کتاب‌شناسي مطالعات قرآني در زبان‌هاي اروپايي

پيشگفتار اندرو ريپين بر

کتاب‌شناسي مطالعات قرآني در زبان‌هاي اروپايي

Bibliography of Qurʾānic Studies in European Languages / Morteza Karimi-Nia; Foreword by Andrew Rippin, Qum: The Centre for Translation of the Holy Qurʾān, 2012. 800pp.

کتابشناسي مطالعات قرآني در زبان‌هاي اروپايي، مرتضي کريمي‌نيا، با پيشگفتاري از اندرو ريپين، قم: مؤسسه‌ي فرهنگي ترجمان وحي، 1391. 800 ص.

 

پيشگفتار

کتاب‌شناسي يعني <فهرستي از مجموعه نوشته‌هاي مرتبط با موضوعي خاص>. اين تعريف درست است؛ اما کتاب‌شناسي امري بسيار فراتر از اين هم هست. کتاب‌شناسي کمک مي‌کند تا شاخه‌اي از علوم را تعريف کنيم، تاريخ آن رشته‌ي علمي را مستند، و سرفصل‌هاي بحث، و محققان آن رشته را مشخص کنيم. از همين رو، به گونه‌اي روشن نشان مي‌دهد که حوزه‌هاي مختلف علائق علمي چگونه پديد مي‌آيند و به مرور زمان کم‌رنگ مي‌شوند. ساکتان و غايبان عرصه‌ي هر کتاب‌شناسي هم خود به صد زبان به ما مي‌گويند که کدام حوزه از تحقيقات همچنان غريب افتاده و نيازمند توجه بيشتر است.

کتاب‌شناسي حاضر از مطالعات قرآني اطلاعات زيادي درباب رشته‌ي مورد بحث، و البته، در زبان‌هاي اروپايي در اختيار ما مي‌نهد. در پيشگفتار کوتاه خود بر اين اثر، ذکر چند نکته را لازم مي‌دانم. نخست آنکه محتواي اين کتاب‌شناسي به قدري گسترده است که هيچ کس به‌تنهايي نمي‌تواند خود را در تمام مدخل‌هاي آن خبره و آگاه بداند.

 

ادامه نوشته

درباب کتابشناسي مطالعات قرآني در زبان‌هاي اروپايي

 درباب کتابشناسي مطالعات قرآني در زبان‌هاي اروپايي

 

 

 

Bibliography of Qurʾānic Studies in European Languages / Morteza Karimi-Nia; Foreword by Andrew Rippin, Qum: The Centre for Translation of the Holy Qurʾān, 2012. 800pp.

 

کتابشناسي مطالعات قرآني در زبان‌هاي اروپايي، مرتضي کريمي‌نيا، با پيشگفتاري از اندرو ريپين، قم: مؤسسه‌ي فرهنگي ترجمان وحي، 1391. 800 ص.

 

از خردادماه 1390 که مؤسسه‌ي فرهنگي ترجمان وحي يا همان مرکز ترجمه‌ي قرآن مجيد به زبان‌هاي خارجي با انتشار اين اثر موافقت کرد، تا اين لحظه قريب 20 ماه مي‌گذرد. در تمام اين مدت فرايند آماده سازي اين اثر با پيگيري مدام بنده در جريان بوده است. بخش اعظم فعاليت علمي و عملي من طي اين مدت صرف نهايي سازي انتشار اين کتاب شد که در جاي خود به جزييات آن اشاره مي‌کنم. باآنکه در اين مدت، سير توليد و انتشار کتاب با مشکلات مختلف از جمله مسائل مالي فراوان روبرو بوده است، اکنون خوشحالم که با تعجيل کتاب را به نشر نسپردم و خوشحالم که اين محصول پانزده سال تلاش علمي من با حد اقل استانداردهاي روز جهاني در زمينه‌ي نشر کتب مرجع به چاپ مي‌رسد.

در روزهاي اخير که صفحه‌بندي کتاب در فرمت اينديزاين به آخر مي‌رسيد، اندرو ريپين استاد مطالعات اسلامي در دانشگاه ويکتوريا را در جريان امر قرار دادم. وي پس از ملاحظه‌ي بخش‌هايي از کتاب و اظهار شعف و حيرت، آمادگي خود را براي نگارش پيشگفتاري بر کتاب اعلام داشت و خوشبختانه خيلي زود، دو روز بعد، نامه‌ي وي رسيد. پيشگفتار اندرو ريپين را به دو زبان انگليسي و فارسي در کتاب آورده‌ام.

اکنون که اين جملات را مي‌نويسم، به آن دسته از دوستان و علاقمنداني که طي سال‌هاي اخير به طرق مختلف از انتشار آن سراغ مي‌گرفتند، اعلام مي‌دارم اگر اتفاق پيش‌بيني نشده‌اي در ميان نيايد، تا پايان سال شمسي جاري، ان شاء الله کتاب به بازار خواهد آمد.

مقاله‌ي جديد پاتريشيا کرونه در آخرين شماره‌ي مجله‌ي BSOAS

 

 

 

 

مقاله‌ي جديد پاتريشيا کرونه در آخرين شماره‌ي مجله‌ي BSOAS

پاتريشيا کرونه (متولد ، 1945، دانمارک) که ظاهراً به دليل ابتلا به سرطان، سالهاي آخر عمر خود را مي‌گذراند، در آخرين شماره‌ي مجله‌ي مدرسه‌ي مطالعات شرقي و آفريقايي (Bulletin of the School of Oriental and African Studies) مقاله‌اي جديد درباب موضوع معاد در محاجه‌ي مشرکان از منظر قرآن نوشته است (ش 75؛ سال 2012، ص 445ـ472). در سالهاي اخير، تصوير قرآن از باورهاي مشرکان جاهلي موضوع مورد علاقه و عنوانِ برخي از ديگر نوشته‌هاي پاتريشيا کرونه نيز بوده است. برای فهرستی از آثار وی به اينجا مراجعه کنيد. بخش دوم مقاله‌ي فوق الذکر قرار است در شماره‌ي آينده انتشار يابد. چکيده‌ي انگليسي آغاز مقاله چنين است:

 

Abstract:

This article examines the attitudes of the Quranic mushrikūn to the resurrection and the afterlife, focusing on those who doubted or denied the reality of both. The first part of the article argues that the doubters and deniers had grown up in a monotheist environment familiar with both concepts and that it was from within the monotheist tradition that they rejected them. The second part (published in a forthcoming issue of BSOAS) relates their thought to intellectual currents in Arabia and the Near East in general, arguing that the role of their pagan heritage in their denial is less direct than normally assumed. It is also noted that mutakallims such as Abū ʿĪsā al-Warrāq and al-Māturīdī anticipated the main conclusions reached in this paper.

Keywords: Quran, Pagans, Afterlife, Resurrection, Arabia, Late Antiquity

 

کنفرانس یک روزه مطالعات قرآنی در روزگاه حاضر (شیکاگو، نوامبر 2012)

 

کنفرانس یک روزه مطالعات قرآنی در روزگاه حاضر (شیکاگو، نوامبر 2012)

قرار است فردا 5 شنبه 18 آبان 1391 برابر با 9 نوامبر 2012 کنفرانسی با عنوان مطالعات قرآنی امروز در دانشگاه شیکاگو برگراز شد. برنامه ی کنفرانس، مقالات و سخنرانان به قرار زیر است:

 

The Mellon Islamic Studies Initiative

posterQur'anic Studies Today

November 9, 2012
Swift Hall, Common Room

Organized by Angelika Neuwirth, Visiting Professor at the University of Chicago, Professor Freie Universität Berlin, this workshop reviews the diverse methodologies currently applied in Qur'anic studies. It takes a fresh look at texts that incorporate traditional and modern, Arab and Muslim scholarship. Rather than searching for influences or deviations, the relationship between the various traditions will have to be considered as a conversation--a process of negotiating, and sometimes superseding, given versions.

Workshop Program

8:30am-9:00am
Welcome and Introduction by Angelika Neuwirth and Michael Sells

9:00am-10:30am
Panel I: Biblical and post-Biblical Intertextualities
Chair: Michael Sells
1. Walid Saleh: Inheriting the Earth: Q 21:105 and Ps 37:29
2. Catherine Bronson: The Eve of Islamic Exegesis: Imagining the First Woman in Formative Tafsīr
Discussant: Marcin Grodzki

10:30am-11:00am Coffee break

11:00 am – 1:00 pm
Panel II: Typologies
Chair: Lauren Osborne
1. Sidney Griffith: The Qur'an's Paradigm for Messengers and Prophets: A Reading of Surah XXVI ash-Shu'ara'
2. Gabriel Reynolds: The Qur'an and 'das gewaltsame Geschick der Propheten'
3. Emran El-Badawi: Clerical Authority in the Qur'an: A dialogue with the Acts of the Apostles
Discussant: Daniel Madigan

1:00pm – 2:30pm: Lunch break

2:30pm – 4:00pm
Panel III: Questions of Genre
Chair: Tahera Qutbuddin
1. Devin J. Stewart: The Sura as Sermon: Generic Questions and the Composition of the Qur'an
2. Mehdi Azaiez: The Counter-discourse: a New Approach to the Polemic as a Qur'anic Genre
3. Behnam Sadeghi: The Unity of Large Passages in the Qur'an
Discussant: Andrew Rippin

4:00pm - 4:15pm: Coffee break

4:15pm – 5:30pm
Panel IV: Methodologies
Chair: Fred Donner
1. Mun'im Sirry: The Qur'an and Its Polemical Context
2. Nora Schmid: Presentation of the Corpus Coranicum project: Premises, Methods, Work in Progress
Discussant: Emran El-Badawi

5:30pm – 6:30pm: Reception

Friday, November 9
Swift Common Room
8:30 am — 5 pm

Participants:

Mehdi Azaiez, University of Notre Dame
Catherine Bronson, Beloit College
Emran El-Badawi, University of Houston
Fred Donner, University of Chicago
Sidney Griffith, The Catholic University of America
Marcin Grodzki, University of Warsaw
Daniel Madigan, Georgetown University
Lauren Osborne, University of Chicago
Tahera Qutbuddin, University of Chicago
Gabriel Said Reynolds, University of Notre Dame
Andrew Rippin, University of Victoria
Behnam Sadeghi, Stanford University
Walid Saleh, University of Toronto
Nora Schmid, Freie Universität Berlin
Michael Sells, University of Chicago
Mun'im Sirry, University of Notre Dame
Devin Stewart, Emory University

علمي بودن پژوهش (گفت‏‌وگو با مرتضي کريمي‏‌نيا و دکتر مهرداد عباسي)

 

علمي بودن پژوهش

گفت‏ وگو با مرتضي کريمي‏‌نيا و دکتر مهرداد عباسي

خردنامه همشهري شماره 21، آذر 1386، ص 44ـ48

توضيح: متن حاضر گفتگوي 5 سال پيش با مجله‌ي خردنامه‌ي همشهري است که با اندک اشکالات املايي در اينجا مي‌آورم و سياق محاوره را در آن نمي‌زدايم.

خردنامه: لطفا در ابتدا تلقي خود را از مفهوم پژوهش قرآني يا مطالعات قرآن‏ بيان کنيد. به عبارتي از نظر شما پژوهش‏ قرآني بايد چه شرايط و ويژگي‌هايي داشته‏ باشد تا شايستگي اطلاق اين عنوان را داشته باشد.

کريمي‌نيا: مطالعات قرآني همچون مطالعات‏ انجيلي يا مطالعات ادبي مي‌تواند به عنوان يک‏ Discipline يعني رشته علمي دانشگاهي‏ مطرح شود و مي‌تواند آن‏چنان که غالبا در کشور ما رايج است، موضوع يک برنامه و پروسه ترويج‏ و گسترش معارف قرآني باشد. ظاهرا به قرآن‏ مي‌توان از 2 منظر نگاه کرد و آن را مورد مطالعه‏ قرار داد. يکي نگاه به قرآن به مثابه متن يا پديده يا امري خارجي براي تحقيق و شناسايي از جهات‏ مختلف درباره ماهيت، فهم، پيدايش، تغييرات‏ ظاهري و متني و همه موضوعات مرتبط با تاريخ‏ اين کتاب که کمابيش در گذشته به شکل‌هاي مختلفي وجود داشته است. در دوره‌هاي گذشته‏ در قالب کتاب المصاحف‌ها و در دوره‌هاي جديد با عنوان تاريخ القرآن يا طبقات المفسرين و نظاير آن اين معنا از مطالعات قرآني قابليت آن را دارد که به رشته‌اي دانشگاهي بدل شود. البته هر کشوري اقتضائات خودش را دارد، فضاي شيعي، فضاي سني و گاه فضاي غير اسلامي تأثيراتي بر اين رشته خواهد داشت. نگاه دوم آن است که ما به قرآن به مثابه امري براي ترويج دين، ترويج‏ معارف ديني و قرآني بنگريم و همين نگاه را به‏ دانشگاه منتقل کنيم و در قالب‌هاي آکادميک‏ و چهارچوب‌هايي که مختص رشته‌هاي دانشگاهي است، بگنجانيم.

ادامه نوشته

مطالعات قرآنی در جهان امروز (نشست شهر کتاب)

 

مطالعات قرآنی در غرب مانند هر پدیده‌ی دیگر علمی و انسانی در جهان ما، طی سده‌ها و دهه‌های گذشته تطور و تحول بسیار داشته است. بسیاری از مطالعات قرآنی و تفسیری، امروز در غرب و جهان عرب در فضای علمی کشور ما یک‌سره ناپیداست و باید بیشتر به این مطالعات توجه شود. کتاب «زبان قرآن، تفسیر قرآن» که مجموعه مقالات قرآن‌پژوهی غربیان است بخشی از این مطالعات را برای علاقه‌مندان به این مباحث ترجمه وتحلیل کرده است.

نشست هفتگی شهر کتاب در روز سه‌شنبه هفدهم مرداد ساعت ۱۶:۳۰ هم‌زمان با شب قدر، به بررسی مطالعات قرآنی در جهان امروز اختصاص دارد که با سخنرانی مرتضی کریمی‌نیا در مرکز فرهنگی شهرکتاب واقع در خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر (بخارست)، نبش کوچه‌ی سوم برگزار می‌شود.

http://www.bookcity.org/news-2087.aspx

 

 

قرآن تولدو: نسخه‌ي خطي 235 موجود در کتابخانه‌ي کاستيا لامانچا (اسپانيا)

قرآن تولدو: نسخه‌ي خطي 235 موجود در کتابخانه‌ي کاستيا لامانچا (اسپانيا)

 

قرآنِ تولدو: تصحيح متن و بررسي نسخه‌ي خطي 235 موجود در کتابخانه‌ي کاستيا لامانچا (اسپانيا)، ويراسته‌ي کونسوئلو لوپِزـ مورياس، خيخِن (اسپانيا): انتشارات تره‌آ، 2011. 608ص. شابک: 9788497045759.

 

 

در بهار سال 1606 ميلادي، يکي از مسلمانان شمال آفريقا (احتمالا در شهر ويافليخه در ايالت اراگون اسپانيا) نسخه‌اي قرآني را از اهالي اونرادا براي استنساخ قرض گرفت. اين نسخه دوزبانه بود: متن قرآن همراه با ترجمه‌اش به زبان الخاميدو. اين زبان را مسلمانان اندلس وضع کرده بودند و در آن با خط و حروف عربي، زبان‌هاي رومي‌تبار يا لاتين (Romance languages) از جمله اسپانيولي را حرف‌نگاري مي‌کردند. ريشه‌ي اصطلاح الخاميدو يا الجاميدو به "العجمية" بازمي‌گردد. عرب‌هاي مسلمان در اندلس اين واژه را بر عموم زبان‌هاي غيرعربي رايج در اندلس اطلاق مي‌کردند و تقريباً اغلب اين زبان‌ها را با خط عربي مي‌نوشتند که امروزه براي مردم آن مناطق به‌کلي نامفهوم است. صدها اثر کهن ديني و ادبي از دوران حضور مسلمانان در اندلس به اين خط و زبان پديد آمده و نسخه‌هاي آن در اسپانياي کنوني موجود است.

باري، آن مستنسخ مسلمان در هنگام کتابت متن قرآن، خط عربي را از ترجمه زُدود و با اين کار، ترجمه‌اي از قرآن به زبان و خط اسپانيولي آفريد که تنها نسخه‌ي کامل ترجمه‌ي اسپانيولي قرآن از دوران حضور مسلمانان در اندلس به شمار مي‌رود. اين نسخه‌ي بسيار ارزشمند را اکنون خانم کونسوئلو لوپِزـ‌ مورياس، استاد دانشگاه اينديانا (آمريکا) و متخصص در نسخه‌شناسي قرآن‌هاي کهن اسپانيا پس از سال‌ها تحقيق، در شهر خيخن اسپانيا منتشر ساخته است. نسخه‌ي خطي کتاب به شماره‌ي 235 در کتابخانه‌ي کاستيا لامانچا در شهر تولدو در اسپانيا نگهداري مي‌شود.

 

ادامه نوشته

مقدمه‌اي بر کتاب زبان قرآن، تفسير قرآن (تهران، هرمس، 1391)

 

 

مقدمه‌اي بر کتاب زبان قرآن، تفسير قرآن

 

زبان قرآن، تفسير قرآن: مجموعه مقالات قرآن‌پژوهي غربيان، ترجمه و تأليف مرتضي کريمي‌نيا، تهران: انتشارات هرمس، 1391. 425 صفحه.

 

متن حاضر مقدمه‌ي کتاب تازه‌اي است که پس از مدت‌ها از سوي انتشارات هرمس در آغاز سال جديد انتشار يافته است.

دنياي جديد با سرعتي شگفت ما را با دستاوردهاي جديد آشنا مي‏کند. اکنون که ما مسلمانان نمي‌خواهيم در جزيره‏اي دوردست و برکنار از تحولات جهاني زندگي کنيم، آشنايي با تمامي دستاوردهاي علمي دنياي جديد از هر نوع و روشي براي عالمان و محققان ما ضروري‏تر مي‏نمايد. مجموعه مقالاتِ زبان قرآن، تفسير قرآن گامي است بسيار کوچک و آغازين براي آشنايي خواننده‏ي فارسي زبان با برخي پرسش‏ها، پيش‏فرض‏ها و رويکردهاي متفاوت يا مشابه در حوزه‏ي مطالعات قرآني که عموماً "در جانب غربي" توليد شده‏اند.

مطالعات قرآني در غرب مانند هر پديدهي ديگر علمي و انساني در جهان ما، طي سدهها و دهههاي گذشته تطور و تحول بسيار داشته است. نخستين تلاشهاي غربيان در اسلامشناسي صورتي بس غيرآکادميک داشت، نگاه ايدئولوژيک کليسايي از قرون وسطا بر آن غلبه داشت، و اغلب به قصد تشويه و بدنمايي يا دفاع از آموزههاي مسيحي در برابر گسترش اسلام در مرزهاي بالکان يا اندلس انجام مي‌يافت. از آن روزگار تا امروز که دانشگاه‌هاي غربي در حوزه‌ي مطالعات آکادميک و روشمند اسلامي تحولات بسيار را پشت سر نهاده‌اند، مطالعات قرآني صورت‌ها و محصول‌هاي متنوعي در غرب به‌خود ديده است، به‌گونه‌اي که وقتي خود به پشت سر مي‌نگرد، دوران طفوليتش را به ياد نمي‌آورد. هم از اين روست که با وجود تنوع روش‌ها و نظريه‌پردازي‌هاي علمي در اين حوزه، جدي‌ترين منتقدان اسلام‌شناسي و قرآن‌پژوهي غربي، همواره از ميان خود ايشان يا مسلماناني برخاسته‌اند که در غرب تحصيل کرده‌اند.

ادامه نوشته

مارمادوك پيكتال مترجم قرآن كريم به زبان انگليسي

 

مارمادوك پيكتال مترجم قرآن كريم به زبان انگليسي1

مرتضي كريمي‏نيا

محمد مارمادوك ويليام پيكتال سيّاح، رمان نويس، كارشناس آموزش و پرورش و اهل انگلستان بود كه بيشترين شهرت خود را مديون ترجمه انگليسي قرآنش با عنوان معناي قرآن كريم2 است. وي در 17 آوريل 1875 در لندن و در خانواده‏اي مذهبي متولد شد. پدر و پدربزرگش كشيش كليساي انگليكان، و دو خواهرخوانده‏اش راهبه بودند. نخستين سال‏هاي كودكي را در منطقه‏اي روستايي در سافولك3 گذراند و پس از فوت پدرش در 1881، با مادر خود به شهركي نزديك لندن منتقل شد. هنگام تحصيل در مدرسه‏اي در هارو4 همكلاس وينستون چرچيل بود و چون نتوانست جذب ارتش شود، با مادرش در سافولك به زندگي آبرومندانه روستايي‏اش ادامه داد. در سال‏هاي 1894-1896 در برخي كشورهاي خاورميانه از جمله فلسطين، لبنان و سوريه و نيز مدتي در تركيه و بالكان به مسافرت پرداخت كه افزون بر يادگيري زبان‏هاي عربي و تركي، اين گشت و گذار و آشنايي‏اش با فرهنگ و اديان خاورميانه آينده فكري و سياسي او را سمت و سو بخشيد. برخي گفته‏اند در همين زمان وزارت امور خارجه انگلستان پيشنهاد سركنسولي شهر حيفا را به او داد، اما وي به دليل سن اندكش ــ حدود 20 سال ــ آن را نپذيرفت.

پيكتال در بيست و يك سالگي و پس از مراجعت از فلسطين با خانم ماريل اسميت ازدواج و از همان سال انتشار داستان‏هايش را آغاز كرد. داستان‏هاي او يا درباره فرهنگ و تمدن خاورميانه (و مربوط به كشورهاي سوريه، فلسطين، يمن، مصر و تركيه) بود و يا حال و هواي انگليسي و به ويژه رنگ و بوي فرهنگ مردم منطقه سافولك را داشت، كه پيكتال خود در آن‏جا نشو و نما يافته بود.
در دوران جنگ جهاني اول، وي مدتي به تركيه رفت و تا پايان جنگ در 1916، همواره عليه سياست‏هاي استعماري انگلستان درباره تركيه عثماني فعاليت مي‏كرد، كه اين اقدامات سبب شد موقعيت‏هاي شغلي مهمي ــ از جمله نمايندگي انگلستان در دفتر كشورهاي عرب (قاهره) ــ را از دست بدهد.5 با آن كه پيكتال ظاهرا از مدت‏ها پيش متمايل به دين اسلام شده و گويا تغيير مذهب داده بود، در 29 نوامبر 1917 رسما تشرف خود به دين اسلام را اعلام كرد و از آن پس، نام محمد را براي خود برگزيد.
از آن زمان تا سال 1920، پيكتال به دليل تسلّط بر قرآن و آشنايي با فرهنگ و تمدن اسلامي، خطيب و امام جماعت مسجد لندن و مدتي نيز در ناتينگ‏هيل6 بود. مقالات و سخنراني‏هاي او درباره مسائل فرهنگي و سياسي جهان اسلام و تبليغ جهاني دين اسلام، در اين مدت وي را در بسياري از كشورهاي اسلامي از جمله تركيه و شبه قاره معروف ساخته بود. در سال 1920، پيكتال به افتخار مولانا محمد علي لاهوري (1874-1951)، از رهبران فرقه احمديه و مترجم معروف قرآن به زبان انگليسي،7 ميهماني باشكوهي در انگلستان برپا كرد و در مدت اقامت لاهوري در انگلستان چندين‏بار با وي ملاقات و گفت و گو كرد. همين امر كانون توجه او را از مسائل و حوادث فرهنگي و سياسي تركيه به سوي شبه قاره معطوف ساخت و البته اتهام تمايل يا تبعيت از فرقه قاديانيه (احمديه) را براي وي به همراه آورد، ليكن وي همواره اين اتهام را از خود نفي مي‏كرد.


پيكتال در سال 1920 به دعوت هيئت مديره وقايع نامه بمبئي8 براي سردبيري اين مجله به شهر بمبئي در هندوستان رفت و از آن زمان حدودا پنج سال در اين شهر و ده سال در حيدرآباد دكن به سر برد. در سال 1925، در پيِ اختلاف با مديران نشريه وقايع نامه بمبئي از سمت خود استعفا كرد و به خدمتِ دولت ايالتي «نظام حيدرآباد»9 درآمد. نخست به مدت سه سال مدير يك دبيرستان پسرانه اسلامي و مسئول آموزش و پرورش كارمندان دولتي حيدرآباد بود و در 1927، سردبير فصلنامه دولتيِ فرهنگ اسلامي10 شد. اين مجله همچنان به صورت فصلنامه در حيدرآباد منتشر مي‏شود.

در سال‏هاي 1928ـ1930، پيكتال بيشتر وقت و تلاش فكري خويش را در پايان رساندن ترجمه قرآن به زبان انگليسي صرف كرد. در اين راه، وي دائما با برخي منتقدان و محققان اروپايي و برخي عالمان مسلمان در شبه قاره و هند رايزني مي‏كرد. عاقبت اين ترجمه در دسامبر 1930 در نيويورك منتشر شد، اما مترجم با وجود تلاش بسيار نتوانست تأييد يا تقريظي از رياست دانشگاه الازهر مصر بر كار خويش به دست آورد

درباره ترجمه انگليسي پيكتال از قرآن حرف و حديث بسيار گفته‏اند. اين اثر اولين ترجمه انگليسي قرآن به قلم يك مسلمان است كه زبان مادري‏اش انگليسي بوده است. پيش از اين بسياري از غير مسلمانان انگليسي همچون جورج سيل (1734)، الكساندر راس (1649)، ادوارد هنري پالمر (1880)، جان م. رادول (1861) و برخي از مسلمانان شبه‏قاره چون محمدعبدالحكيم خان (1905)، ميرزا ابوالفضل (1911-1912)، محمد علي لاهوري (1917) و ميرزا حيرت دهلوي (1916) ترجمه‏هاي كامل يا ناقصي از قرآن كريم انجام داده بودند.11 اما گويا پيكتال نخستين كسي است كه در مقدمه ترجمه‏اش، به صراحت كار خويش را برگردانِ مفهوم و معناي قرآن كريم مي‏نامد و از به كار بردنِ نام ترجمه (Translation) درباره آن خودداري مي‏كند. او در همان‏جا، علت اين امر را ناتوانيِ انسان‏ها در تقليد و بازگردانيِ سبك بيان و نيز مضامين قرآني مي‏داند. شايد امروزه به تبعِ پيكتال است كه غالبِ مترجمان مسلمان قرآن و به ويژه مسلمانان عرب زبان ترجمه خود را «ترجمه معانيِ قرآن كريم» و نه ترجمه خود قرآن مي‏نامند.
ترجمه پيكتال از جمله ترجمه‏هاي متداول و مشهور در جهان اسلام، به ويژه در پاكستان، هند و آسياي جنوب شرقي است. اكمل الدين احسان اغلو در كتاب‏شناسي معروف خود از بيست و سه چاپ مختلف اين ترجمه (تا سال 1980) ياد مي‏كند.12 نثرِ ترجمه پيكتال بسيار شبيه به الگوهاي مترجمان پيشين كتاب مقدس است؛ يعني وي ضماير و صيغه‏هاي افعال را به شيوه انگليسيِ كهن مي‏آورد. اين امر امروز براي مسلمانان انگليسي زباني كه به اين نثر عادت ندارند مشكلاتي ايجاد مي‏كند؛ از اين‏رو، برخي ترجمه پيكتال را بازنگاري كرده و كوشيده‏اند در ويرايش جديدِ آن، قواعد انگليسي امروز را به كار برند.

پيكتال در مقدمه ترجمه خود از همكاري و همياري علميِ برخي از روحانيون مصري از جمله محمد احمد الغمراوي، سليم الحجازي و شيخ مصطفي المراغي و نيز دكتر كرنكو13 تشكر كرده و آثاري چون تفسير الجلالين، انوارالتنزيل بيضاوي، الكشاف زمخشري، سيره ابن‏هشام، صحيح بخاري و اسباب النزول واقدي را منابع خويش شمرده است، اما شگفت آن است كه شلابير14 يك سال پس از انتشار اين ترجمه، در مقاله‏اي شباهت‏هاي بسيار ميان ترجمه پيكتال و ترجمه مولانا محمد علي لاهوري را نشان داد و مدعي شد اساس ترجمه پيكتال ترجمه محمد علي لاهوري (1917) است. شلابير خاطر نشان مي‏كند كه در مقاله‏اي كه در نقد و بررسي ترجمه قرآن پيكتال در روزنامه رسمي مصر15 منتشر شده، وي متهم به «پيوستن به فرقه احمديه» شده است، اما در پاسخ به اين مقاله، پيكتال چنين نسبتي را به كلي نفي كرده و گفته است:

«من هيچ وقت به فرقه احمديه نپيوستم؛ نه آن روز كه مسلمان مي‏شدم حتي يك‏بار نام اين فرقه را شنيده بودم و نه در هيچ زمان ديگري تمايلي به پيوستن به ايشان را داشته‏ام».

پس از نقل بخش‏هايي ديگر از اين نزاع، شلابير خود چنين قضاوت مي‏كند كه مقابله دقيق ترجمه قرآن پيكتال با ترجمه مولانا محمد علي، مترجم فرقه احمديه، به طور قاطع نشان مي‏دهد كه كار پيكتال چيزي بيش از بازنگاري و تجديد نظر در نسخه محمد علي نيست. وي بدين منظور 40 آيه از سوره بقره، 60 آيه از سوره آل عمران، 40 آيه از سوره مريم و تمام 15 سوره آخر قرآن را در اين دو ترجمه مقايسه كرده و شباهت ميان اين دو ترجمه را غيراتفاقي و غيرعادي دانسته است.

به رغم ادّعاي شلابير، مي‏توان گفت، شباهت ترجمه پيكتال به ترجمه مولانا محمد علي چندان نيست كه اولي را رونويسي از دومي بدانيم؛ تنها اين نكته مسلّم است كه پيكتال در ترجمه خود به كار مولانا محمد علي و نيز به ترجمه انگليسي رادول نظر داشته و در موارد بسياري از آنها الگو گرفته است.16

ترجمه قرآن پيكتال علاوه بر تأثير در جهان انگليسي زبان و برخي ترجمه‏هاي انگليسي متأخر، مورد توجه و گاه مبناي كار برخي مترجمان ديگر زبان‏ها نيز بوده است. از جمله اين ترجمه‏ها مي‏توان به ترجمه‏اي پرتغالي (انتشار يافته در موزامبيك) و ترجمه‏اي به زبان تاگالوگ17 (توسط مسلمانان مورو در فيليپين) اشاره كرد. در نقد و بررسي همه جانبه اين ترجمه مقاله مهمي تأليف نشده است. بجز مقاله شلابير با عنوانِ «آيا مسلمان مي‏تواند قرآن را ترجمه كند؟» كه در بالا بدان اشاره كرديم، اقبال حسين انصاري كتاب مختصري با عنوانِ تصحيح اغلاط ترجمه انگليسي پيكتال از قرآن كريم18 تأليف كرده است كه عبدالرحيم قدوايي نقدهاي اين كتاب را بي‏ارزش و از سر ناآگاهي به مسائل و فنون ترجمه مي‏داند.19

علاوه بر ترجمه قرآن و داستان‏هاي زيادي كه پيكتال را در انگلستان و كشورهاي اسلامي نامدار كرده است، مهم‏ترين اثرِ وي كتاب بُعدِ فرهنگي اسلام20 است. اين كتاب در واقع گرد آمده از مجموعه هشت سخنراني پيكتال است كه وي در سال‏هاي 1925 و 1926 به دعوت «انجمن مسلمانان مدرس»21 در شهر مدرس ايراد كرده و نخستين بار در 1927 در همان شهر به چاپ رسيده است. عناوين هشت سخنرانيِ وي عبارتند از: فرهنگ اسلامي، علل رشد و انحطاط، برادري، علم و هنر و ادب، تسامح، اتهام جبرگرايي، روابط زن و مرد، و مدينة اللّه‏. وي با تسلّط نسبتا زياد بر آيات قرآن و احاديث نبوي، در اين كتاب مي‏كوشد پاره‏اي از اتهامات مستشرقان و برخي آراء را كه در افكار عمومي غربيان رواج يافته است مردود شمارد و به دفاع از باورهاي فرهنگي صحيح در دين اسلام بپردازد.

پيكتال پس از 15 سال اقامت در شهرهاي بمبئي و حيدرآباد، در سال 1935 به دليل بيماري بازنشسته شد و با همسرش به زادگاه خود در انگلستان بازگشت و يك سال بعد در نوزدهم ماه مه 1936 بر اثر انسداد شريان اكليلي قلب درگذشت. وي را در گورستان مسلمانان در شهرِ بروك وود22 به خاك سپردند.

فهرستي از داستان‏ها و ديگر آثار پيكتال به ترتيب انتشار به شرح زير است:

1ـ حرف‏هاي يك انگليسي23؛ 2ـ همه ابله‏ها24؛ 3ـ سعيد ماهيگير25؛ 4ـ انيد26؛ 5ـ برندل27؛ 6ـ خانه اسلام28؛ 7ـ كوته نظران29؛ 8ـ بچه‏هاي نيل30؛ 9ـ وادي سلاطين31؛ 10ـ آبگوشت32؛ 11ـ چراگاه شوخي و شيطنت33؛ 12ـ زنان در پس پرده34؛ 13ـ همراه با تركان در زمانه جنگ35؛ 15ـ خانه جنگ36؛ 16ـ شهسواران عرب37؛ 17ـ برخوردهاي شرقي38؛ 18ـ سِر ليمپيدوس39؛ 19ـ نخستين ساعات40؛ 20ـ ما در نگاهِ ديگران41؛ 21ـ بُعد فرهنگي اسلام42؛ 22ـ معناي قرآن كريم43؛ 23ـ مواعظ قرآني44 (بدون تاريخ)؛ 24ـ امين: زندگي پيامبر اكرم45.

منابع

 

1ـ مقاله «پكْتهال» (بدون مؤلف) در اردو دائره معارف اسلام، لاهور: دانش‏گاهِ پنجاب، 1390 / 1971، ج 5، صص 638-640.

2- Shellabear, W. G. "Can a Moslem translate the Koran?" in The Muslim Wrold, vol. 21, no. 2, April 1931, pp. 287-303.

3-Bosworth, C.E. "Pickthall" inEncyclopaedia of Islam, new ed., 1995, vol. VIII, pp. 305-306.

4- Pickthall, Mohammad Marmaduke. The Meaning of the Glorious Koran: An ExplanatoryTranslation.

5- Pickthall, Mohammad Marmaduke. Cultural side of Islam. 2eded., New Delhi: Kitab Bhavan, 1981.

6- Clark, Peter. Marmaduke Pickthall, British Muslim, London: Quartet Books, 1986.

 

پانويس‌ها:

1. بجز مقالات يا كتاب‏هايي كه در هر مورد در پاورقي ذكر مي‏شوند، منابع اصليِ تدوين مقاله در انتها آمده است.

2. The Meaning of the Glorious Koran.

3. Suffolk.

4. Harrow.

5. ظاهرا به جاي وي، ت. ا. لورنس به اين سمت رسيد.

6. Notting Hill.

7. علي رغم شهرت اندك ترجمه قرآن وي، اين ترجمه از قوت و اعتبار خوبي برخوردار است. درباره اين مترجم بنگريد به مقاله زير در دايرة المعارف دين ويراسته ميرچا الياده: Sajida S. Alvi. "LaÎhorãÎ, MuhÊammad `AlãÎ" in The Encyclopedia ofReligion, ed. by Mircea Eliade, New York: Macmillan, 1987, vol. 8, p.423.

8. Bombay Chronicle.

9. Nizamate of Hyderabad.

10. Islamic Culture.

11. J.D. Pearson. "Bibliography of translations of the Qur'aÎn intoEuropean Languages", in Arabic Literature to the End of the Umayyed Period, Cambridge University Press, 1983, pp. 507-510.

12. ÙIhsanogÏlu, Ekmeleddin. World Bibliography of Translations ofthe Meanings of the Holy Qur'aÎn: Printed Translation 1515-1980. Istanbul, Research Centre for Islamic History, Art and Culture, 1986. pp. 97-102

13. Dr. F. Krenkow.

14. W. G. Shellabear.

15. Egyptian Gazette.

16. در ميان ترجمه‏هاي مسلمانان معاصر، كار م. م. شاكر كه به ترجمه‏اي شيعي نامبردار شده است، عينا اقتباس و بازنويسي از ترجمه مولانا محمد علي لاهوري است. شباهت اين دو ترجمه به اندازه‏اي است كه جاي هيچ شكي در اصل اقتباس باقي نمي‏گذارد. تنها شايد پنج درصد از اين اثر، كار خودِ شاكر باشد. ذكر اين نكته لازم است كه علاوه بر

17. Tagalog.

18. Iqbal Hussain Ansari. Corrections of Errors in Pickthall'sEnglish Translation of the Glorious QuraÎn, the Scripture Whereof There is noDoubt. Karachi: The Author, 1991.

19. در ميان مطبوعات فارسي تنها يك مقاله در معرفي و تحسين ترجمه قرآن پيكتال تأليف شده است: محمدحسين روحاني، «نمايشگاهانِ زيبايي اهورايي: معرفي ترجمه انگليسي قرآن كريم، محمدمارمادوك پكتال»، در بينات، سال اول، ش 3، پاييز 1373، صص 116-124.

20. M.M. Pickthall. Cultural Side of Islam, Madras: Committee ofMuslims in Madras, 1927.

21. Committee of Muslims in Madras.

22. Brookwood.

23. The Words of an Englishman, 1898.

24. All Fools, 1900.

25. Said, The Fisherman, 1903.

26. Enid, 1904.

27. Brendle, 1905.

28. The House of Islam, 1906.

29. The Myopes, 1907.

30. The Children of the Nile, 1908.

31. The Valley of the Kings, 1909.

32. Pot au feu, 1911.

33. Larkmeadow, 1912.

34. Veiled Women, 1913.

35. With the Turk in War Time, 1914.

36. The House of War, 1916.

37. Knights of Araby, 1917.

38. Oriental Encounters, 1918.

39. Sir Limpidus, 1919.

40. The Early Hours, 1921.

41. As Others See Us, 1922.

42. Cultural Side of Islam, 1927.

43. The Meaning of the Glorious Koran, 1930.

44. Quranic Advices, n.d.

45. Al-Amin: Life of the Holy Prophet, 1959.

 

اقبال حسين انصاري با بررسي تمام ترجمه پيكتال، 248 غلط يا خطاي فاحش به اين ترجمه قرآن نسبت داده است. به نظرِ قدوايي تنها شمار اندكي از اين همه را مي‏توان غلط يا اشتباه فاحش دانست كه مهم‏ترين آنها تفاوت نگذاشتن پيكتال ميانِ اَلا (حرف تنبيه) و اَلا (همزه استفهام + لاي نافيه) در آيات نخستين سوره بقره است. براي تفصيل بنگريد به: Kidwai, A.R. "Islamic thouth and sources" in Muslim WorldBook Review, vol. 13, no. 1 (1992) p. 15.

 

چاپ افستِ ترجمه شاكر در انتشارات انصاريان (قم)، بخشي از آن با ويرايش آقايان جعفر خليلي عراقي و مهدي گلشني در انتشارات سازمان تبليغات اسلامي (تهران) به چاپ رسيده است. براي معرفي اين ويرايش بنگريد به: بهاءالدين خرمشاهي، «ترجمه انگليسي جديد از قرآن مجيد» در بيّنات، سال اول، ش 2، تابستان 1373، صص 108-112.

 

 

مسيحيان در قرآن: بررسي تفاسير قديم و جديد

 

مسيحيان در قرآن

معرفي کتابي از جين دَمِن مکاوليف

 

جين دَمِن مکاوليف، مسيحيان در قرآن: بررسي تفاسير قديم و جديد، کمبريج: انتشارات دانشگاه کمبريج، 1991. 340ص. شابک: 1-36470-521-0.

 

 مسیحیان قرآن

 

شمار فراواني از آيات قرآن کريم در بيان، انتقاد و تصحيحِ اعمال و اعتقادات مسيحيان است. اين آيات که عمدتاً در سورههاي مدني (بقره، آلعمران و مائده) قرار دارند، مسائل و موضوعات مورد بحث ميان پيامبر اکرم (ص) و اهل کتاب را نشان ميدهند. از سوي ديگر، برداشتها و تفاسير مسلمانان از اين آيات در چهارده قرن گذشته خود حاوي تنوع و اختلافات خاصي بوده است. کتاب حاضر، يعني مسيحيان در قرآن: بررسي تفاسير قديم و جديد به بررسي ديدگاههاي ده تن از مفسران قرآن در تفسير هفت آيه‌ي قرآن کريم راجع به مسيحيان ميپردازد و از اين رهگذر، عناصري از سنت تفسير در اسلام و مناسبات بين الاديانيِ مفسران مسلمان را نمايان ميسازد. پيش از اين کتاب نيز پژوهشهاي موردي ديگري در تفاسير قرآن صورت گرفته است که ميتوان کتاب حاضر را از جهاتي با آنها مقايسه کرد. مثلاً جين اسميت (Jane I. Smith) در کتاب خود با عنوان بررسي تاريخي و معناشناختي واژه‌ي "اسلام" در سلسله تفاسير قرآن (ميسولا، 1975)، به روشي مشابه، واژه‌ي اسلام را از منظر مفسّران اسلامي بررسي کرده است.

 

مؤلّف اين کتاب خانم جين دَمِن مکاوليف، استاد کنوني مطالعات اسلامي در دانشگاه جرج تاوْن (واشينگتن, آمريکا) است. وي ليسانس خود را در کالج ترينيتي (واشينگتن, آمريکا) به پايان رسانيده؛ در 1979، فوقليسانس خود را در زمينه‌ي مطالعات اديان از دانشگاه تورنتو (کانادا(دريافت کرده؛ و در 1984، موفق به کسب دکتري مطالعات اسلامي از همان دانشگاه شده است. از سال 1986 تا 1992 در دانشگاههاي اِموراي (Emory)، آتلانتا (Atlanta)، و جورجيا (Georgia) به تدريس مطالعات ديني و اسلامي مشغول بوده؛ از سال 1992 تا 2000 استاد مطالعات اسلامي در دانشگاه تورنتو (کانادا) بوده و در اين مدت, در سمت استاد تمام, به تدريس در دو دپارتمان اديان و فرهنگ و تمدنهاي خاور ميانه اشتغال داشته و از سال 2000 ميلادي تاکنون رئيس يکي از دانشکده‌هاي دانشگاه جُرج تاوْن (واشينگتن, آمريکا) بوده است.

 

جین مک اولیف

 

آثار:

بيشتر آثار خانم مکاوليف به گونه‌اي به مسئلهي مسيحيت و مسيحيان از منظر قرآن و تفاسير اسلامي پرداختهاند. مهمترين اثر وي, سرويراستاري دايرةالمعارف قرآن (2001ـ2005) است که طرح اوليهي آن را در سال 1992 با همکاري انتشارات بريل در لايدن (هلند) ريخته و با همکاري شمار زيادي از معروفترين قرآنپژوهان معاصر, آن را در 5 جلد و نزديک به 700 مدخل منتشر کرده است.

 

عناوين پارهاي از کتابهاي قرآني وي به اين شرح است:

مسيحيان در قرآن: بررسي تفاسير قديم و جديد (پاياننامهي دکتري, انتشار, کمبريج, 1991)؛

ترجمهي تاريخ طبري (ترجمه, مقدمه و شرح جلدِ 28 از مجلدات تاريخ الرسل و الملوک به انگليسي), آلباني (آمريکا, 1995)

دايرةالمعارف قرآن (سرويراستار, 5 جلد, لايدن, 2001ـ2005)

سرويراستاري مشترک يک کتاب دربارهي تاريخ و روشهاي تفسير در اسلام, يهوديت و مسيحيت (نيويورک, 2003)

 

مقالات:

برگزيده‌ي تمام زنان عالَم: مريم و فاطمه در تفاسير قرآن (1981)؛

شناخت صابئين در تفاسير قرآن (1982)؛

اهلکتاب در يک تفسير فارسي (1983)؛

مقدمهي ابنجوزي بر تفسير زاد المسير في علم التفسير (1988)؛

ديدگاههاي طبري و ابنکثير درباب تأويل قرآن (1988)؛

تفسير فخرالدين رازي از آية الجزية و آية السيف (1990)؛

تفسير فخرالدين رازي از صفت خالقيت خداوند (1990)؛

نسخ دو شريعت يهوديت و مسيحيت از منظر اسلام (1994)؛

بافت قرآني تحقيقات مسلمانان درباره‌ي تورات و انجيل (1996)؛

ارزشگذاري اسرائيليات: معضلي در تفسير (1998)؛

دربارهي مقدمة في أُصول التفسير, اثر ابنتيمية (1998)؛

مسيحيان در قرآن و تفاسير (1999)؛

و جادلهم بالتي هي أحسن: معناي يک عبارت سادهي قرآني (1999)؛

متن و متنگرايي: آيهي هفتم سورهي آلعمران به مثابهي نقطهي عطف (2000)؛

تفسير فقهي قرآن با تکيه بر مضامين مرتبط با مسيحيان (2001)؛

آموزش قرآن در آمريکاي شمالي (2002)؛

آيا هيچ پيوندي ميان قرآن و عهدين هست؟ (2002)؛

درآمدي بر تفسير قرآن در قرون ميانه (2003)؛

ابرهه در قرآن (2001)؛

جدل, بحث و محاجّه در قرآن (2001)؛

قلب در قرآن (2002)؛

فاطمهي زهرا و قرآن (2002)؛

 

اکنون به معرفي و بررسي کوتاهي از کتاب مسيحيان در قرآن بازگرديم. هدف اصلي مؤلّف در اين کتاب آن است که به تحقيق درباره‌ي مسيحيان در سنّت اسلامي (عمدتاً تفاسير) بپردازد و پرسش او همواره اين است که آيا فهم مسلمانان از واژه‌ي مسيحي دقيقاً برابر با همان تصوري است که مسيحيان از خود دارند؟ (ص 8-9). در اين ميان به درستي معلوم نيست که چرا مؤلّف در جستجوي تصوير مسيحيان در باور مسلمانان، تنها بر ادبيات و متون تفسيري تکيه ميکند و فيالمثل به بررسي اين موضوع در کتب تاريخي و متون کلامي، حديثي و فقهي نميپردازد.

 

کتاب مسيحيان در قرآن يک مقدمه و دو بخش اصلي دارد. بخش نخست حاوي دو فصل و بخش دوم داراي هفت فصل و يک نتيجهگيري است. فصل اول (ص 13-36) که "متن و تفسير" نام دارد، به معرفي متن قرآن، جمع و تدوين آن، شکلگيري تفسير قرآن، تحول و تکامل تفسير و نيز پيدايش تفاسير جديد قرآن در سدههاي اخير ميپردازد و اين موضوعات را با تکيه بر پژوهشهاي قديم و جديد مسلمانان و غربيان تحليل ميکند. مرور مؤلّف بر آراي مسلمانان و انواعِ نظريهپردازيهاي غربيان در اينباره تقريباً کامل است، اما به دليل آنکه اين امر موضوع اصلي کتاب وي نيست، بسيار مختصر و گزيده است.

 

عنوان فصل دوم (ص 37-89) "از طبري تا طباطبايي" است. مؤلّف در اين فصل تفاسير معروفي را که مورد مراجعه‌ي وي بودهاند معرفي ميکند. ده مفسري که آراي تفسيري آنها در اين کتاب بررسي شده است، به ترتيب عبارتند از: طبري، شيخ طوسي، زمخشري، ابوالفتوح رازي، ابنجوزي، فخرالدين رازي، ابنکثير، ملّا فتح الله کاشاني، رشيد رضا، و علّامه طباطبايي. از اين ميان، چهار مفسّر شيعه و بقيه از اهل سنّتاند؛ دو تفسير فارسي و بقيه عربي؛ دو تفسير کاملاً روايي و بقيه داراي سبک غيرروايي؛ دو تفسير از دوره‌ي جديد (قرن چهاردهم) و بقيه از سدههاي سوم تا دهم هجرياند. بنابراين ميتوان گزينش مؤلّف را از جامعيتي نسبي برخوردار دانست. مکاوليف در اين فصل شرحي موجز و دقيق از زندگي، تحصيلات، آثار و افکار هر يک از اين مفسران به دست ميدهد و پيش از ورود به بحث اصلي خود در بخش دوم (فصلهاي سوم تا نهم)، ويژگيها و نگرش تفسيري اين تفاسير را (عليالاصول براي خواننده‌ي غربي) معرفي ميکند. نکته‌ي قابل توجه آنکه وي افزون بر متون اروپايي و عربي، از منابع فارسي نيز به فراواني استفاده ميکند.

 

بخش دوم (فصلهاي سوم تا نهم) بدنه‌ي اصلي کتاب است. مؤلف عنوان اين بخش از کتاب را "ستايش قرآن از مسيحيان" قرار داده است. هر يک از فصول سوم تا نهم (در بخش دوم) به بررسي و تحليل يکي از گزارههاي قرآني درباره‌ي مسيحيان است. بدينسان، مؤلّف هفت آيه يا مجموعه آيات قرآني را مطرح ميکند که همگي درباره‌ي مسيحيان است و ميکوشد فهم و تفسير مفسّران مسلمان را از اين آيات بکاود. اين هفت آيه عبارتند از: سوره‌ي بقره، آيه‌ي 62؛ سوره‌ي آلعمران، آيه‌ي 55؛ سوره‌ي آلعمران، آيه‌ي 199؛ سوره‌ي مائده، آيه‌ي 66؛ سوره‌ي مائده، آيات 82-83؛ سوره‌ي قصص، آيات 52-55؛ و سوره‌ي حديد، آيه‌ي 27. اين آيات همگي داراي نکات مثبت و توصيفات ستايشآميزي از مسيحيان هستند؛ از جمله اينکه در ميان اهلکتاب، بهترين گروهاَند و بيشترين همدلي را با مسلمانان دارند؛ بسياري از ايشان از پيش به قرآن ايمان داشتهاند و خود را مسلمان ميدانند؛ به عکس يهوديان، افرادي معتدل و ميانهرواَند؛ و سرانجام آنکه پاداش اعمال نيک ايشان نزد خداوند محفوظ است.

 

نظريه‌ي اصلي مکاوليف در اين کتاب (که همراه با گزينش خاصي نسبت به منابع اسلامي صورت گرفته)، اين است که آيات قرآن درباره‌ي مسيحيت و مسيحيان بسيار بازتر از فهم مفسران اسلامي از اين آيات است. به نظر وي، ساخت اين آيات از نظر نحوي، معناشناسي، و کلامي داراي تساهل و تسامحي بيشتر از آن تفسيرهايي است که مفسّران مسلمان در چارچوبي از پيش تعيينشده و بر اساس ذهنيتهاي خاص خود از مسيحيت ارائه دادهاند. با اين همه، نميتوان نظريه‌ي وي را __ مبني بر تأثير همهجانبه‌ي اين ديدگاههاي تفسيري بر مناسبات بين الادياني اسلام و مسيحيت و نيز شکلدهي نگرشِ مسلمانان به مسيحيان __ به طور کامل پذيرفت، چراکه در سراسر اين کتاب، تمايز روشني ميان انديشههاي کلامي و نگرشهاي تاريخي مسلمانان صورت نگرفته است.

 

استفاده و رجوع مؤلّف به تفاسير اسلامي بسيار چشمگير است، اما شايد اين نکته براي غربيان (و نه ما مسلمانان) اندکي عجيب بنمايد که دستهاي از آرا و اقوال تفسيري، نسل به نسل در ميان مفسّران تکرار شده است. فارسي يا عربي بودن، روايي يا غير روايي بودن، شيعه يا سني بودن هيچيک در ديدگاهها و نظريات مفسّران دهگانه چندان تفاوتي ايجاد نکرده است. تنها قديمي يا جديدبودن تفاسير (در تفسير المنار رشيد رضا و تفسير الميزان علامه طباطبايي) است که تفاوت مشهودي را نشان ميدهد.

 

اميد است به زودي ترجمهاي شايسته از اين اثر در اختيار قرآن پژوهان و علاقمندان فارسي زبان قرار گيرد.

 

انتشار دائرةالمعارف قرآن، ويراسته‌ي اليور ليمَن در یک جلد به انگلیسی

دائرةالمعارف قرآن، ويراسته‌ي اليور ليمَن  

 

 

The Qur'an: An Encyclopedia, edited by Oliver Leaman, London: Routledge, 2005. 771pp. ISBN: 0415326397.

The Quran

 

دائرةالمعارف قرآن، ويراسته‌ي اليور ليمَن، لندن و نيويورک، انتشارات راتلج، ۲۰۰۵. ۷۷۱ ص. شابک: ۰۴۱۵۳۲۶۳۹۷

اليور ليمَن، متولد ۱۹۵۰ ميلادی، استاد مطالعات فلسفي در دانشگاه کنتاکي (آمريکا) و متخصص در فلسفه‌ي اسلامي و فلسفه‌ي يهودي قرون ميانه است. آثار وي در زمينه‌ي فلسفه‌ي اسلامي و فلسفه‌ي يهودي به بسياري از زبان‌هاي جهان از جمله به فارسي ترجمه شده است. شناخته‌شده‌ترين اثر او در ايران تاريخ فلسفه ي اسلامي (۲ جلد، لندن، انتشارات راتلج، ۱۹۹۶/ افست تهران، مؤسسه ی فرهنگی آرايه، ۱۳۷۵ ش) است که آن را همراه با سيد حسين نصر سرويراستاري کرده است. اليور ليمَن دو بار در سالهاي اخير به دعوت "بنياد حکمت صدرا" در کنفرانس‌هاي فلسفه‌ي اسلامي و ملاصدرا در تهران شرکت کرده است.

Oliver Leaman

با اين شهرت فراون در حوزه‌ي فلسفه‌ي يهودي و اسلامي، کمتر کسي انتظار سرويراستاري کتابي در حوزه‌ي قرآن پژوهي از وي داشت. با اين همه، قريب ۵ سال پيش انتشارات راتلج خبر از برنامه‌ريزي براي تدوين و انتشار دائرةالمعارفي يک جلدي درباره‌ي قرآن به سرويراستاري اليور ليمَن داد و سرانجام اين کتاب در ماه‌هاي پاياني سال ۲۰۰۵ ميلادي در ۷۷۱ صفحه به بازار آمد.

بنا به طبيعت اين گونه آثار، مخاطب اوليه‌ي اين کتاب خوانندگان انگليسي زبان غربي‌اند. اما مهم‌ترين تفاوت اين اثر با دائرةالمعارف قرآن (ويراسته‌ي جين دَمِن مک اوليف، ۵ جلد، لايدن، ۲۰۰۱-۲۰۰۵) در آن است که دائرةالمعارف قرآن ليمَن براي مخاطبان عام غربي نوشته شده است، اعم از آنکه حوزه‌ي مورد علاقه‌شان اسلام‌شناسي باشد يا جامعه‌شناسي يا هنر و مانند آن. اما دائرةالمعارف قرآن مک اوليف تخصصي‌تر است و بيشتر به کار محققان اسلام‌شناسي يا دين پژوهي مي‌آيد. چنانچه در توضيحات ناشر در  پشت جلد کتاب آمده است، کار ليمَن حتي به درد آن دسته از افرادي مي‌خورد که بدون معلومات قبلي درباب اسلام و قرآن، مي‌خواهند راجع به قرآن، علوم، اصطلاحات، تاريخ، ادبيات و معارف آن چيزي بدانند. اما در اين ميان، برخي مقالات بلند آن براي محققان و اهل فن نيز سودمند است.

۴۳ تن از محققان غربي و مسلمان در تأليف مقالات اين دائرةالمعارف مشارکت داشته‌اند. از آنجا که هنوز نسخه‌ي کتاب به دستم نرسيده است، درباره‌ي مدخل‌ها و ويژگي‌هاي جزئي مقالات آن چيزي نمي‌توانم بگويم. با اين همه، با مروري بر سايت‌هاي برخي از قرآن‌پژوهان غربي تااندازه‌اي دريافته‌ام چه مدخل‌هايي را چه کساني تأليف کرده‌اند. في‌المثل اَندرو ريپين (Andrew Rippin)، استاد اسلام‌شناسي و مطالعات قرآني در دانشگاه ويکتوريا (کانادا) مقالات "حرام"، "حلال"، "وسواس" و "قرآن در سيبرنتيک" را نوشته است. همچنين مقالات تابوت، اسباط، اسرائيليات، ذوالقرنين، جالوت، تبع، يأجوج، مأجوج و بيشتر اَعلام و انبياي توراتي چون آدم، ايوب، داوود، هارون، ابراهيم، ادريس، لوط، موسي، يوسف و يونس را آقاي برانون وِلِر (Brannon Wheeler) نوشته است که پيش از اين، دو کتاب و چندين مقاله راجع به پيامبران در قرآن تأليف کرده بود.

کتاب در قالب دائرةالمعارفی کاملا دقيق و فنّي طراحي شده است. هر مدخل يا اصطلاح تخصصي در جاي خود به طور کامل تعريف شده و از ساير بخش‌ها استقلال يافته است. با اين همه، نظام ارجاع متقاطع يا درون متني (cross-reference) بر تمام مدخل‌هاي کتاب حاکم است. در انتهاي کتاب نيز، کتاب‌شناسي گزيده‌اي از مهم‌ترين کتاب‌ها و مقالات در حوزه‌ي مطالعات قرآني، همراه با نمايه اي تفصيلي از اَعلام، اماکن و موضوعات کتاب افزوده شده است.

نقل مطالب تنها با ذکر مأخذ مجاز است.